Peyote

Peyote cactus – Lophophora williamsii
De oudste cactussen bestaan ongeveer 20.000 jaar. Hun specifieke uiterlijk maakt het mogelijk om de droogte en hitte te overleven. De doorns zijn natuurlijk het meest karakteristiek voor cactussen; eigenlijk zijn dit bladeren waar geen vocht in zit. Ze beschermen de cactus ook tegen fel zonlicht en voorkomen dat ze worden gegeten door dieren. Sommige soorten echter hebben geen doorns, maar beschermen zichzelf met giftige stoffen. Voorbeelden hiervan zijn de Peyote, Sunami, Pata de Venado, Pezuna de Venado, Tsuwiri, Bishop’s cap, Aztekium Retterii en Astropytym Astrias.
Water wordt door cactussen opgeslagen in hun stam. De meest effectieve verhouding tussen oppervlak en inhoud wordt gecreëerd door de bolvorm. Hoe heter de leefomgeving van de cactus, hoe meer bolvormig deze is; wat bij Peyote het geval is.
Plantkundig
De Peyote cactus is een kleine, blauwgroene, doornloze, ballonachtige plant, met kleine hoeveelheden wol bovenop en een dikke wortel. Hij kan mogelijk roze bloemetjes hebben. Er bestaat een grote variëteit aan Peyotesoorten: Lophophora williamsii decipiens en Lophophora diffusa zijn het meest voorkomend.
De cactus groeit erg langzaam en bloeit in de natuur pas na tien jaar. Zelden wordt hij groter dan 15 centimeter. De Peyote komen we tegen in Mexico en het zuiden van Texas.
Geschiedenis
Deze plant is belangrijk geweest voor de religie en cultuur van de indianen in Midden-Amerika; afbeeldingen van Peyote die dateren van voor het begin van het huidige tijdperk zijn daar gevonden. De oudste afbeelding van Peyote waarop deze gebruikt werd bij ceremoniën die ooit is gevonden is 3000 jaar oud.
Tegenwoordig wordt Peyote nog steeds diep gerespecteerd door de oorspronkelijke inwoners van deze regionen, waaronder de Huichol, evenals door onderzoekers in het entheogene veld wereldwijd. De Huichol indianen oefenen rituelen uit met Peyote cacti, want anders dan andere indianenstammen zijn zij in werkelijkheid nooit volledig gekoloniseerd geweest door de Spanjaarden. Ze leefden in zulk onbegaanbaar gebied, dat de kolonisatie niet geslaagd is. Zodoende is hun cultuur intact gebleven en het gebruik van Peyote is nog steeds gebruikelijk. In Mexico is het verkrijgbaar als medicijn bij ziekten, infecties en vrijwel iedere kwaal omdat “de geest adviseert over genezing.”
Chemische samenstelling
Actieve bestanddelen: mescaline (3,4,5-trimethoxy-B-phenethylamine)
Percentage: 10% van het gedroogde materiaal.
Peyote bevat naast mescaline ook tyramine, hordinenine, anhalaninine, anhalonidine, pellotine, N-Methylmescaline, N-Acetylmescaline, Anhalonnine, Anhalonine, Anhalamine, O-Methyllanhalonidine en Lophophorine.
Effecten
Bij mescaline duurt het over het algemeen een tijdje voor je iets voelt of merkt, maar begint de trip eenmaal dan kan het een van de mooiste en goddelijkste ervaringen zijn die je ooit zult beleven.

Mescaline doet aan LSD denken, maar volgens sommige gebruikers is het zachter, kleurrijker en warmer. Volgens vele bronnen ervaar je de goddelijke aard van de natuur. In sommige gevallen voelen gebruikers dat zij kunnen reizen door tijd en ruimte, en kunnen communiceren met hun onderbewuste. De totale ervaring duurt tussen de 6 en 12 uur. Peyote trips zijn over het algemeen heftiger dan die van San Pedro, maar de misselijkheid vooraf wordt door de meeste gebruikers ook als heftiger ervaren.
Medisch gebruik
In traditionele zin werd de cactus gebruikt als pijnstiller, bij kiespijn, reuma, astma en verkoudheden.
In de psychotherapie is op doktersvoorschrift gebruik gemaakt van Peyote bij de behandeling van neurasthenia, en ook in de cardiologie. Gebleken is dat Peyote een sterke antibacteriële werking heeft, en bacteriën kan doden die resistent tegen penicillines zijn.
Gebruik
De meest gebruikelijke manier om Peyote te consumeren is door de cactus (vers of gedroogd) te kauwen, totdat de mescaline door de slijmvliezen is opgenomen. Dit is echter erg onsmakelijk; de plant is pijnlijk bitter. Daarom worden in het Westen vaak capsules gevuld met gedroogde vermalen Peyotes. Ook kun je de bitterheid verminderen door ongezoet ananassap te drinken tijdens het kauwen. Het beste is om zes uur van te voren niet te eten.
Je kunt ook thee maken door de cacti in water te laten koken en bepaalde kruiden toe te voegen, het gaat hier net als bij de San Pedro om micha (Brugmansia suavenolens) en cimorillo (Coleus blumei).
Het is aan te raden de dosering over een uur te verspreiden, om de reactie van het lichaam minder intens te maken.
De effecten van mescaline zijn merkbaar wanneer daarvan 100 mg is geconsumeerd, echter voor een sterke trip is 350 mg nodig.

Het is moeilijk te zeggen hoeveel mescaline een Peyote cactus bevat. Dit hangt af van zijn leeftijd en groeiomstandigheden. De gemiddelde hoeveelheid bedraagt 120-300 mg, wat overeen komt met 6-15 of meer cacti van 2 gram. Omdat ze zo sterk in potentie variëren kun je ze beter niet in een keer innemen. Neem bijvoorbeeld eerst een halve dosis, wacht 60- 90 minuten om te zien wat de effecten zijn en desgewenst kun je de rest van de dosering alsnog nemen.
Snijd voorzichtig het bovengrondse deel van de cactus af en laat een kleine hoeveelheid van de cactus op de wortel achter. Hieruit kunnen dan weer nieuwe knoppen groeien. De wortel bevat geen mescaline, dus het doden van de cactus is niet nodig.
De peyote cactussen moeten goed lang worden gekauwd. De mescaline moet namelijk via de mondslijmvliezen worden opgenomen. Peyote cacti kunnen ook gedroogd gegeten worden. Snijd de cacti in schijven van 1 cm dik en leg deze in de zon (of in een oven op 50ºC) te drogen. Peyote cacti werken het best op een lege maag. Probeer 6 uur van tevoren niet te eten. Deze cactus smaakt hoe dan ook erg bitter, en sommige mensen kunnen de smaak beter verdragen dan anderen. Een manier om de bittere smaak wat te verdrijven is het drinken van wat vruchtensap tijdens het kauwen.
Van de peyote kan ook thee gezet worden. Snijd de cacti in kleine stukjes en laat ze een half uur koken. Zeef daarna de peyote eruit en drink de vloeistof op.
Bijwerkingen tijdens het eerste uur na het nuttigen van mescaline cacti zijn misselijkheid, buikkramp en tranen. Deze verschijnselen verdwijnen als de trip begint. Sommige mensen zeggen dat de misselijkheid voorkomen kan worden door samen met de cacti wat gember te eten of cannabis te roken.
Dosering
Het is moeilijk om aan te geven hoeveel mescaline één peyote cactus bevat, dit hangt af van de ouderdom en groei omstandigheden van de cactus. Een gemiddelde peyote dosering is ongeveer 12-30 gram, wat overeenkomt met 6-15 (of meer) cacti van 2 gram. Omdat de sterkte enorm kan verschillen, kan men het beste niet de hele dosering in één keer consumeren, maar het geleidelijk opbouwen: neem eerst de helft van de dosering, wacht 60 tot 90 minuten tot het effect bekend is, neem desgewenst de helft van wat er nog over is en herhaal dit zonodig.
Mescaline doseringen
150 mg     ondergrens merkbare effect
150 – 300 mg     licht tot gemiddelde dosering
300 – 400 mg     sterke trip, duurt 6 – 12 uur
450 – 500 mg     mogelijk oplossen van het ego, trip kan ongeveer 12 uur duren
500 – 600 mg     gegarandeerd oplossen van het ego, trip kan ongeveer 24 uur duren
Een algemene richtlijn is dat 27 gram gedroogde Peyote zo’n 300 mg mescaline bevat. Omgerekend geeft dat de volgende tabel:
13,5 gram     ondergrens merkbare effect
13,5 – 27 gram     licht tot gemiddelde dosering
27 – 36 gram     sterke trip, duurt 6 – 12 uur
40,5 – 45 gram     mogelijk oplossen van het ego, trip kan ongeveer 12 uur duren
45 – 54 gram     gegarandeerd oplossen van het ego, trip kan ongeveer 24 uur duren
Waarschuwingen
Zorg dat je altijd een ervaren en nuchter persoon bij je hebt, voor steun en veiligheid!
De actieve bestanddelen brengen de gebruiker in een hallucinogene trance die is te vergelijken met een psychose. Dus wat je ook doet, neem geen deel aan het verkeer op wat voor manier dan ook. Neem alleen Peyote wanneer je in een veilige en bekende omgeving bent. Trip nooit alleen. Wanneer het echt fout aanvoelt kan Seresta of Valium helpen om de angten terug te brengen.
Bijwerkingen
De zogenaamde kater komt voordat de eigenlijke trip begint; deze kan bestaan uit krampen, misselijkheid, overgeven en huilen. Deze symptomen verdwijnen ongeveer binnen een uur, wanneer de trip pas begint.
Kweken
Peyote houdt van warmte en licht. In de natuur groeit hij op open plekken in de zon, maar ook wel onder struiken of andere cacti. Wanneer je deze cactus binnen wilt kweken, is achter een raam op het zuiden de beste plaats; hoewel wanneer hij nog jong is hij het beste uit de zon kan blijven. Een beetje water op warme dagen is erg goed.
Peyote is een langzaam groeiende cactus. Hij is eenvoudig te kweken en vermenigvuldigen. Je kunt beginnen met zaadjes of een plant. De stekjes moeten dan eerst 15 dagen droog blijven. Peyote groeit het beste op basische kalkrijke gronden met goede drainage, ph 6 of 7. Nadat hij in een pot is geplaatst heeft hij alleen water nodig, ieder jaar verpotten betekent dat er geen extra voedingsstof nodig is. De kleine cactus zal in het begin wel vatbaar zijn voor infecties via schimmels in de wortels, wanneer de drainage niet goed is. Als dit het geval is, ontwortel hem dan, voeg fungicide toe en laat dit een paar dagen drogen, daarna kan de cactus opnieuw geplant worden.